Shady – Den Haag

Bijna 6 weken geleden op 27 juli kregen we een telefoontje van Suzanne, de eigenaresse van Shady.
Ze was in alle staten want haar ‘babygirl’ was die ochtend vermist geraakt in Den Haag bij de oppas.
Shady, een mooi Roemeens meisje met een trauma-verleden in een shelter, waar ze bijna 7 jaar is opgegroeid, was vermist geraakt toen ze schrok van vlieger-achtige geluiden in het bos.
Ze was met een rotgang weggevlogen en had zich met tuig, halsband en lange jachtlijn weten los te rukken.
Wat er daarna gebeurde?
Was één grote nachtmerrie.
Er was melding gemaakt van een aanrijding op de Laan van Meerdervoort van een zwart hondje ter hoogte van Meer en Bosch waar ze ook ingerend was.

Dierembulance had geen verdere gegevens want ze waren niet uitgerukt, omdat er geen hond meer in beeld was. De vrijwilligers gingen samen met Suzanne en haar man Klaas gelijk van start om heel snel te zorgen dat er flyers werden verspreid ter plaatse.
Jolanda ging gelijk van start met speuren met Snoopy en Droppie, en vond ook spoor waar Shady geweest was maar daar was ze niet meer..
We hadden goede hoop maar 3 dagen en 600 flyers verder zakte die vooral bij Suzanne even in de schoenen toen er nog geen zichtmeldingen waren…
Maar het team was vol goede moed en ging saamhorig door.
Er ontstond al snel een enorme band binnen het team ter plaatse. En naarmate de tijd doortikte werd die alleen maar sterker.
Shady een echte Roemeense die haar naam grote eer aandoet, was als een schaduw. Af en toe kregen we een melding die we voor 80% meenamen in de zoektocht. Maar meer ook niet.
Jolanda ging er dan weer op af en bevestigde of sloot dan uit met haar hondjes of Shady daar geweest kon zijn.
Aangezien Shady qua kleur en bouw een hondje is waar er heel veel van zijn was het zaak dat we de meldingen heel goed onderzochten op betrouwbaarheid of het wel om Shady ging.

Shady bewoog zich als een schim in het duingebied achter Meer en Bosch en werd maar heel sporadisch gezien.
Tot dat moment bijna 4 weken nadat ze vermist was..
Er belde een dame die haar 100% beschreef door spontaan over haar opvallende rode halsband te beginnen waar niemand behalve wij van wisten.
De dame kwam ter plaatse en wees de exacte plaats aan op het Paddenpad.
Daarop besloten we voerplekken te maken in de buurt waar ze uitgekomen was en ook weer snel in verdwenen was met een camera erop.
Maar de beelden lieten vele smikkelende vossen zien en geen Shady.
Weer verstreek er anderhalve week waarin we vol goede moed alle flyers verversten die weggehaald of verwaterd waren.
Suzanne en Klaas waren de wanhoop nabij maar ondanks dat we zo weinig houvast kregen waren we allemaal overtuigd dat ze er nog wel was. Echter we waren ons er ook van bewust dat de tijd begon te dringen.. Shady was al erg slank toen ze vermist raakte en ondanks dat er altijd wel wat te vinden is om op te overleven kon ze niet veel langer teren op haar reserves.

Afgelopen zondag kwam er eindelijk een gróte doorbraak!! Toen belde er ‘s avonds ineens een mevrouw die vertelde dat haar man een broodmagere hond uit de bosjes had zien schieten en wegvluchten doordat hun hond die bosjes in dook.
Meneer heeft zijn eigen hondje thuis gebracht en was terug gegaan.
Daar vond hij het tuig en de rollijn helemaal verstrikt eraan vast. En een schuilplek van 1 meter bij een meter waar nog duidelijk gebruik van gemaakt werd.
Hij legde daar brokjes neer en nam het tuig mee naar huis.
Mevrouw stuurde ons foto’s en dit ging daadwerkelijk om het tuig en de riem van Shady!
We haalden als de donder het tuig en de riem bij ze op en legden het terug op haar veilige plekje.
Suzanne en Klaas hebben die nacht nog op een afstand van haar schuilplek in Meer en Bosch gezeten in de hoop dat Shady op ze zou reageren. Maar dat gebeurde natuurlijk niet.
De volgende dag was het tijd voor de Missytrap! Vlakbij haar schuilplek zodat ze de geursporen snel op kon pakken.
Alleen we konden daar niet met vrijwilligers vanuit de auto posten dus ook dat moest voor één keertje dan maar met camera’s.
Het werden nog 2 spannende nachten waarin Shady zich regelmatig liet zien maar ook weer verdween tot gisteravond rond 23.30 uur.
Nadat ze ons een paar uur zoet had gehouden met getrippel rondom de kooi kon ze het lekkers in de MT niet langer weerstaan en waagde ze de stap naar binnen.
Niet lang daarna zat de deur dicht! Ze raakte onmiddellijk in paniek maar de vrijwilligers die standby stonden en meekeken waren in no time ter plaatse om haar gerust te stellen en voorzichtig veilig uit de kooi in de auto te tillen.
Na bijna 6 lange intensieve weken was dit lieve dappere meisje eindelijk veilig🎉🎉🎉💃🏾💃🏾💃🏾
Tranen van geluk vloeiden rijkelijk! Wat hadden we hier met z’n allen voor gewerkt en wat waren we verschrikkelijk blij voor deze kleine prachtige lieverd en voor Suzanne en Klaas!

Lieve Shady maakt het naar omstandigheden redelijk goed. Ze is uitgeput en vermagerd van dit enorme avontuur maar dát komt bij Suzanne en Klaas zeker weer goed 😍

Boswachterij Den Haag/Boa’s en de Politie Loosduinen enorm bedankt voor jullie hulp en medewerking.

Zoekteam vermiste honden Haaglanden en onze eigen vrijwilligers enorm bedankt voor alle inzet de afgelopen 6 weken.
Het is niet te beschrijven hoeveel werk er met elkaar is verzet..
2 teams.. 1 missie…
WE DID IT!!!

Suzanne & Klaas geniet van jullie meisje. ❤